Talkin’ About My Generation
Decennium + Pat Cool + Whale + Colney Hatch
Open 18:30 / Aanvang 19:30
Deurverkoop (incl 1,- servicekosten) 20 euro
Voorverkoop (incl. 1,- servicekosten) 17,50 euro
19.30 Colney Hatch
20.30 Boekpresentatie Talkin’ About My Generation
20.45 Pat Cool
22.00 Whale
23.15 Decennium
Na een nagenoeg uitverkochte eerste editie van Talkin’ About My Generation vorig jaar is het nu tijd voor editie twee! Op zaterdag 2 juni vind voor het tweede jaar op rij Talkin’ About My Generation plaats, het festival dat de Venlose popgeschiedenis in beeld brengt. Vorig jaar speelden acts uit de jaren zestig op het festival, dit jaar is het de beurt aan de jaren zeventig. Op het festival staan Decennium, Pat Cool, Whale en Colney Hatch. Pat Cool en Whale hebben al jaren niet meer op het podium gestaan. Deze vier bands vormen het hart van Talkin’ About My Generation. DJ’s Sef Derkx en Geert Driessen zorgen voor toepasselijke muziek in de foyer.
Decennium is een van de oudste bands van de stad. In de jaren zeventig een icoon voor de Venlo, een van de eerste rockbands in de hele provincie die de mogelijkheid kregen om een album met eigen songs op te nemen. Songs For The Sad Times (1974) is inmiddels een collectors-item geworden dat nog steeds voor flinke bedragen wordt verhandeld. Decennium is beïnvloed door Amerikaanse westcoastmuziek en Britse folkrock, maar werd uiteindelijk een onvervalst Limburgs progrockmonument. Halverwege de jaren tachtig hield de band op te bestaan, waarna in 2000 de draad werd opgepakt.
Pat Cool denderde de provinciale popwereld binnen met haar debuut op het befaamde Midsummerpopfestival in Meerlo, in de zomer van 1972. Daar speelden ze bij zonsopgang hun eigen compositie Daybreak, wat ook de titel werd van het album dat een jaar later verscheen. Vastgelegd in de Bovema studios waar ook de Beach Boys hun lp Holland opnamen. De band speelde louter eigen nummers van de hand van zanger/componist Gé Titulaer, in een typische bezetting: orgel – piano – bas – drums. Geen gitaar dus. Die was niet nodig om de jazzy symfonische rock gestalte te geven. De band viel drie jaar later al uit elkaar. Boosdoeners waren studie en te grote afstanden tussen de verschillende bandleden. Speciaal voor Talkin’ About My Generation komt de band weer bij elkaar.
Whale was midden jaren zeventig een grote belofte. Hun symphonische rock bracht de band naar podia door het hele land, en werd opgepikt door Erwin Musper. Die produceerde twee nummers van die op de verzamelaar Southern Harvest uit 1978 terecht kwam. Ze moeten hem bevallen hebben, want hij plaatste de nummers als eerste twee op de lp. Musper zou later albums van Bon Jovi, Van Halen, The Scorpions en Herman Brood produceren. Ook Whale viel vroegtijdig uit elkaar en ook deze band komt speciaal voor dit festival weer bij elkaar.
Colney Hatch is een verhaal apart. Op die manier dat de reünie inmiddels langer duurt dan de beginperiode van de band. Opgericht eind jaren zestig, viel de band in 1975 uit elkaar. In 2010 – 35 jaar later – werd de draad weer opgepakt. De band bracht toen de cd Opaque uit, met bewerkingen van eigen werk uit de beginperiode. De band grossiert nog steeds in een wervelende mix van jazz, funk, soul, salsa en blues. Colney Hatch is geen vreemde voor Grenswerk. De band nam er in 2014 (als eerste band) haar live-album Live at Grenswerk op.
Deze vier bands vormen het hart van Talkin’ About My Generation. DJ’s Sef Derkx en Geert Driessen zorgen voor toepasselijke muziek in de foyer.
